- قلاویز چیست و چه کاربردی دارد؟
- منظور از قلاویز کاری چیست؟
- قلاویز برای چه کاری استفاده میشود؟
قلاویز کاری، در واقع عملیاتی است که در طول آن درون یک سوراخ استوانه ای، دنده ایجاد میشود. برای انجام سوراخکاری و قلاویز کاری ابتدا می بایست سوراخی در داخل قطعه ایجاد شود و بعد قلاویز به ترتیب پیش رو، میان رو و پس رو در داخل آن چرخانده شود تا شکل دنده ها کامل شود. اکثرا فرایند قلاویز کاری برای ایجاد مهره های دنده مثلثی و راست گرد کاربرد دارد.
فرمول قلاویز کاری بر این اساس است که قطر سوراخی که در قطعه کار ایجاد میشود باید مقداری بزرگتر از اندازه قطر کوچک مهره باشد زیرا در برابر فشار زیاد، لبه دندانه ها باد می کند. اگر اندازه قطر سوراخ متناسب نباشد، علاوه بر ناصافی سطح قلاویز در کار گیر می کند و احتمال شکست آن بیشتر می شود.
ما در ادامه می خواهیم شما را با انواع روش قلاویز کاری ماشینی و دستی، برقی، دوم و … آشنا کنیم، تا با توجه به ماهیت قطعه مورد نظر بهترین روش را انتخاب کنید.
انواع قلاویزکاری:
- قلاویزکاری ماشینی
دارای یک سری دوتایی و یا تکی است که برای بستن به ماشین تراش یا ماشین مته مناسب است. دنباله های آن همانند استوانه بلندی است که در انتها آن چهارگوش و یا در دو طرف آن زبانه وجود دارد.
- قلاویز کاری دستی
یک مجموعه سه تایی به نام های اول رو یا پیشرو که بخش زیادی از براده برداری را انجام می دهد. وسط رو یا میان رو که اکثرا برای عمیق تر کردن شیار و دنده ها کاربرد دارد. آخر رو یا پس رو برای براده برداری نهایی استفاده میشود.
- دوم
برای عمیق تر کردن شیارهای بریده شده به کمک قلاویز ضربدری در سوراخ های کور استفاده میشود.
- برقی
این مدل مخروطی نیست و برای ساخت یک انتهای تمیز و مرتب به انتهای سوراخ های کور یا سوراخ های عمیق استفاده میشود.
- دستگاه مخصوص مهره تراش
معمولا به صورت تکی ساخته میشود. برای تراش پیچ های داخلی کوتاه که سوراخ آنها راه بدر است، کاربرد دارد.
- چپ تراش
برای ساخت پیچ و مهره چیگرد استفاده میشود.